Ek sal maklik ‘n gedig kon skryf óf ‘n kortverhaal, selfs ‘n roman  met 50 dinge wat ek en jy saam kon doen, saam… jy as my…man Is Jy die dierbaar wat op my sal wag  vir wie ek elke dag wil opstaan  met die aller mooiste glimlag? Is Jy die een wat my kan vashou en al die seer laat verdwyn, my pyn onder die son se blink laat skyn? Is  Jy die man vir wie ek die res van my lewe wil bystaan en is jy die man hier langs my onder die volmaan? Waar is my Heuningspruitbrug? Waar is al die plate vol sonskyn? Blink rol weer sag oor haar wang en sy wens sy kon haar bang  met ‘n reënboog en sonskyn vervang Sy loop in ‘n doolhof van donker voel voel vir nóg ‘n deur haar asem kort en haar hart seer dan volg ’n gedagte van gister  wat so haar hede beheer Waar is hy, dié Haydn in C Majeur ?  So staan ek dan op om weer te probeer ek stik my hartspier vas  elke keer moet ek hom self heg self weer in my borskas vas las met die hoop op vernuwing en iemand wat reg in hierdie gat in my borskas sal pas Hier sit ons dan oud en jonk  saam onder een magiese dak van fyn ontwerp  binne die raamwerk van SY groot plan Viool, Tjello, ‘n bas en klawerspel so sit sy veilig tussen oud en jonk omring met klassieke klanke van sag struik en goud in die môrestond. dorettepotgieter ©