| Seer ek dwing pen op papier sodat ink my fokus op wit niks weg van die chaos en vars rooi met die polsende slag van Chopin Hier los ek my seer vir jou en ander om oor en oor en weer en weer onder oog te sweer Wimbeldon of Roland Garos dis my katel en ek spoeg die beklemming op wit katoen en bondel my weerlose lyf Die see is ontstuimig met witperde wat vinnig op mekaar golf Die vuur knetter in Krakatoa se diepstes en ek herken sy spoor van verwoesting Die ketel fluit en dis tyd om huis toe gaan.
|